Współpracujące „to członkinie naszego Instytutu, żyjące tym samym, co siostry charyzmatem, ale pozostające w swoich rodzinach i środowiskach pracy. Odbywają przynajmniej dwuletni okres formacji przed złożeniem pierwszej obietnicy przykładnego życia chrześcijańskiego, którą później ponawiają co roku”.
Niektóre z nich - panny i wdowy - mogą zaangażować się bardziej, składając śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Dwa razy w roku organizowany jest dla „Współpracujących” kurs formacyjny, podczas którego są składane profesje.
WSPÓŁPRACUJĄCE SĄ:
– Dyspozycyjne względem Boga poprzez wewnętrzne słuchanie Jego Słowa i dziecięce przyjmowanie Jego woli.
– Dyspozycyjne wobec przełożonych.
– Dyspozycyjne wobec bliźnich, zwłaszcza najbardziej potrzebujących.
Osoba stająca się Współpracującą ubogaca swoje życie duchowe i korzysta z zasług modlitwy całej wspólnoty Instytutu oraz innych Współpracujących.
MIŁOSIERDZIE BOŻE
Współpracujące żyją Bożym Miłosierdziem i stają się narzędziami Bożego Miłosierdzia:
– niosąc ulgę w cierpieniu fizycznym, moralnym i duchowym i przybliżając się z troską i macierzyńską miłością do ludzkiego ubóstwa.
– pomagając osobom, które popełniły błędy lub popadły w uzależnienia, aby weszły w siebie, podając im rękę i niosąc Chrystusa, bez piętnowania ich przeszłości lecz darząc je szacunkiem i miłością.
WSPÓŁPRACUJĄCE I MODLITWA
Współpracujące czerpią siłę z modlitwy i uważają ją za istotny moment, w którym mogą stanąć w obecności Boga i wsłuchać się w Niego.
– Na miarę swoich możliwości codziennie uczestniczą we Mszy św.
– Uczestniczą w adoracji Najświętszego Sakramentu.
– Codziennie robią lectio divina.
– Celebrują liturgię godzin (zwłaszcza jutrznię i nieszpory), odmawiają różaniec, rozważają Mękę Pańską i odmawiają koronkę do Bożego Miłosierdzia.
– Przynajmniej raz w roku uczestniczą w rekolekcjach, a także w dniach skupienia i innych spotkaniach formacyjnych organizowanych przez siostry lub Współpracujące odpowiedzialne za regiony.