"Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony..."

(Zaproszenie do Adoracji Krzyża)

 

SS. Apostołki Jezusa Ukrzyżowanego

 

W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczął się w Kościele nowy rok liturgiczny. Jego hasło brzmi: „W Komunii z Bogiem”. Dla naszej Archidiecezji jest to czas wyjątkowy również ze względu na peregrynację Krzyża Świętego. W każdej parafii odbędą się Misje Ewangelizacyjne, poprzedzające peregrynację, abyśmy dobrze, duchowo przygotowali się do tego wydarzenia. Z pewnością warto uczestniczyć w Misjach.

Może zastanawiać fakt, że Kościół na progu nowego roku liturgicznego wskazuje nam krzyż, choć Adwent jest czasem radosnego oczekiwania na narodziny Zbawiciela. Jednak, gdy głębiej wnikniemy w sens Bożego Narodzenia, odkryjemy, że żłóbek i krzyż są z sobą nierozerwalnie związane. Pan Jezus przyszedł do nas w ludzkim ciele, przyjął mękę i śmierć na krzyżu, aby nas odkupić. Stąd ogromna mądrość Kościoła, który chce, byśmy docierali do istoty naszej wiary, a nie skupiali się jedynie na tym, co powierzchowne. Jest to ważne tym bardziej, że wraz z początkiem Adwentu, zaczyna się „bombardowanie” atmosferą świąteczną, choć na Święta trzeba jeszcze poczekać i przygotować serce. Dobrze zatem, że możemy odwrócić uwagę od zakupów, kolęd i prezentów, a zatrzymać się przed krzyżem

 

Wydaje się, że potrzeba na nowo odkryć wartość i znaczenie Krzyża w naszej ojczyźnie, w życiu społecznym, rodzinnym i osobistym. Jest to istotne zwłaszcza teraz gdy krzyż, znak nieskończonej miłości Boga do człowieka, niejednokrotnie staje się powodem konfliktu i niezgody. A przecież Krzyż Pana Jezusa pojednał nas z Bogiem-Ojcem! Oznacza to pionowa belka krzyża. Pojednał nas także z drugim człowiekiem, czego symbolem jest belka pozioma. Nie ma jedności, nie ma wspólnoty bez Krzyża, na którym Pan Jezus oddał swoje życie za braci! Potrzeba przyjąć krzyż i żyć nim, aby trwać w Komunii z Bogiem. Innej drogi nie ma.

Tak dzieje się w naszym życiu, że najbardziej jednoczy nas wspólnie przeżywane cierpienie. Kiedy człowiek cierpi, potrzebuje kogoś, kto będzie współ-cierpiał z nim. Doświadczamy tego we wspólnocie zakonnej, w rodzinie. Małżonkowie wiedzą o tym, że wspólne z Bogiem przeżywanie trudności, które niesie życie, jest szansą na pogłębienie wzajemnej jedności. Nie ma Chrystusa bez krzyża. Jeśli pragniemy wzrastać w wierze, bądźmy przygotowani na to, że Pan Jezus prędzej, czy później poda nam Krzyż, wszak jest on dla Niego najcenniejszy. Czyż nie dzielimy się tym, co mamy najcenniejszego z tymi, których kochamy? Nic więc dziwnego, że On pragnie podzielić się z nami swoim krzyżem. Pytanie tylko: Czy chcemy ten krzyż przyjąć? Ojciec Pio mówił: „Kocham krzyż, tylko krzyż...” Swoim życiem udowodnił nam, że nie były to tylko słowa. On rzeczywiście kochał krzyż, bo kochał Jezusa!

W naszym domu Sióstr Apostołek Jezusa Ukrzyżowanego niedawno przeżywaliśmy Uroczystość Poświęcenia Krzyża, którego dokonał Jego Ekscelencja ks. abp Stanisław Nowak. Dla nas ten dzień był wielką radością, gdyż ten Krzyż pragniemy adorować, by wynagradzać Jezusowi za wszystkie zniewagi i przed nim pragniemy się modlić w intencji rozpoczętych już misji ewangelizacyjnych. Serdecznie zapraszamy w każdy piątek, na godzinę 17.00 na adorację Krzyża, aby wspólnie wpatrywać się w Ukrzyżowanego Pana i uczyć się trwania z Nim w Komunii oraz miłości do drugiego człowieka.