Czym jest Lectio Divina?

Trzeba byśmy poświęcali na lectio divina odpowiednią ilość czasu, aby Słowo mogło przeniknąć nasz umysł i zejść do serca. Błagajmy Pana o łaskę, by zrealizowało się w nas Jego Słowo i Jego sposób postępowania (por. Kol 1,25; 1J 2,5-6; Jk 1,21-25).

 Ks. Domenico Labellarte

 

 

Zanim otworzysz Świętą Księgę

• Wycisz się, aby zdać sobie sprawę z tego przed Kim stajesz i z Kim zamierzasz wejść w dialog, spróbuj uświadomić sobie obecność miłującego cię Boga oraz to, że On chce do ciebie mówić. To jest bardzo ważne!
• Pamiętaj, że zrozumienie Słowa Bożego i przyjęcie go nie jest wynikiem twojej pracy i zaangażowania, ale jest przede wszystkim darem Ducha Świętego, więc proś usilnie Ducha Świętego, aby pozwolił ci to słowo zrozumieć, przyjąć i żyć nim.
• Uzbrój się w cierpliwość, pokorę i wytrwałość. Nie spiesz się!
• Nie wybieraj fragmentów na „chybił trafił”, ale po kolei czytaj całą księgę od początku do końca.    

Lectio (czytanie), czyli: O czym mówi święty tekst?

• Czytaj tekst kilkakrotnie, najlepiej głośno, starając się go zrozumieć w jego dosłownym znaczeniu. Zwróć uwagę na to kim jest autor, w jakim kontekście historycznym mają miejsce wydarzenie, o których czytasz, itp. W tym celu możesz użyć komentarzy, przypisów czy porównać tekst z innymi językami lub innymi podobnymi tekstami biblijnymi.
• Zwróć uwagę na gramatykę tekstu, zwłaszcza na czasowniki, które wiele mówią, pokazując dynamikę tekstu. Nie bój się używać ołówka!
• Przypatrz się występującym w tekście osobom, wydarzeniom, zwróć uwagę na konstrukcję zdań, na słowa, zwłaszcza te, które się powtarzają, spróbuj wyłapać te, które mogą być kluczowe w interpretacji tekstu.

Meditatio (rozmyślanie), czyli: Co ten tekst mówi do mnie?

• Jesteś zaproszony do ,przeżuwania’ (ruminatio) tego, co przeczytałeś, do zatrzymania się nad tym, co podkreśliłeś, co cię dotknęło, zaniepokoiło, zabolało.
• Zadaj sobie pytanie: dlaczego to słowo wywołało we mnie takie uczucia? Bóg przez Słowo chce teraz dotknąć Twojego życia, aby cię uzdrawiać, pocieszać, upomnieć.
• Możesz sobie pomóc pytaniami: Jak zachowały się osoby występujące w tym tekście? Jak zachował się Jezus? Czy identyfikuję się z którąś z postaci? Dlaczego?

0ratio (modlitwa), czyli: Co w tej sytuacji mam do powiedzenia Bogu?

• Ten etap wynika z potrzeby serca. Bóg przemówił do ciebie, a to wymaga odpowiedzi.
• Powiedz Bogu, co się w tobie zrodziło, porozmawiaj z Nim serdecznie: dziękuj, przepraszaj, mów o tym, co cię boli, czego się boisz, proś o pomoc.
• Pamiętaj, że Bóg jest kochającym cię Ojcem, a ty jesteś Jego dzieckiem, więc bądź szczery, otwarty i ufny, bo On chce tylko twojego dobra.

Contemplatio (kontemplacja), czyli: On jest ze mną a ja z Nim.

• Tutaj już nie ma słów. Bóg kocha cię takiego jakim jesteś i nawet jeśli odkryłeś o sobie coś trudnego, dla Niego nie jest to przeszkodą, by cię kochać.
• Pomyśl, jak Bóg patrzył na ciebie gdy cię stwarzał, jakie plany wiązał z tobą. Pomyśl, że pomimo twojego grzechu i twoich ran On nadal cię kocha tą samą miłością.
• Nie bój się, by cię ogarnęło spojrzenie Jezusa wiszącego na krzyżu. Jak na ciebie patrzy?

Co potem?

• Spotkanie ze Słowem Bożym powinno prowadzić cię do wewnętrznej przemiany, metanoi, zmiany myślenia.
• To nie tyle ty masz działać, ile pozwolić łasce, by działała w tobie.
• Lectio divina w swojej dynamice nie kończy się, dopóki nie doprowadzi do działania (actio), sprawiającego, że życie wierzącego staje się darem dla innych w miłości (Benedykt XVI).

Poznanym Słowem dziel się z innymi